σαν έγινα αργόμισθος και μπήκα στο δημόσιο.
Εφάγαμε και ήπιαμε κι ο μήνας είχε εννιά,
αφού θα έχω σίγουρα του μήνα τα λεφτά.
Επάνω στο γραφείο μου η θήκη του φραπέ,
μπεγλέρι μες στα δάχτυλα και κάπνα του τεκέ.
Να κάνει αξιολόγηση το κράτος να μη σώσει,
γιατί πάνω στην ξάπλα μου πολύ θα με πληγώσει...
Στην καλημέρα άρνηση, τα μούτρα μέχρι κάτω,
πατριωτάρα λέγε με κι ας έχω πιάσει πάτο.
Τους φόρους να πληρώνετε για να 'χω το μισθό μου
κι αλληλεγγύη να δείχνετε στο ...κουρασμένο εγώ μου.
Η πρόσληψή μου έγινε με δανεικά λεφτά,
που θα αποπληρώσουνε γεννιές δεκαεφτά!
Βολεύτηκε η πάρτη μου, αυτό έχει σημασία.
Για μένανε το βύσμα μου έχει μεγάλη αξία.
Γι' αυτό και το ψηφίζουμε οικογενειακώς
και σφάζει στη γιορτή του κότα ο πεθερός!
Παύλος Σφέτσας
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου