Το απαγορευμένο "μου λείπεις"...


Αυτούς που έχεις σ' εκτίμηση ποτέ σου δεν τους χάνεις,
μαθαίνεις πια τα νέα τους, τους βλέπεις πριν πεθάνεις...

Έγινε πια το δέσιμο με κάποιους ψυχικό,
δεν είναι αυτό το ψεύτικο, ούτε το τυπικό...

Σχέσεις που είναι αληθινές κι αντέχουν μες στο χρόνο,
δεν θα σε κάνουνε ποτέ μέσα να νοιώσεις πόνο!

Σχέση, που την εκτίμηση κάτω έχει σαν βάση,
είναι θαρρείς ατσάλινη η ανθεκτική της κράση!

Αν με τα χρόνια χάνεσαι, η σκέψη ταξιδεύει
και η καρδιά σου χαίρεται, ενώ η ψυχή χορεύει!

Τα πρόσωπα αξέχαστα, στη μνήμη χαραγμένα,
τα σκέφτεσαι πιο έντονα όταν είσαι στα ξένα...

Αβάσταχτο συναίσθημα γίνεται το "μου λείπεις"
κι όσο το νοιώθεις μέσα σου, τόσο αυτό μην πεις!

Θα γίνει εντονότερο και ύστερα θα κλάψεις
κι ανάγκη ένα πρόσωπο θα γίνει να ξεχάσεις...

Παύλος Σφέτσας
Κως 5-6/7/2018

Σχόλια